بنام خالق هستي بخش
بنام هستی بخش توانا
همیشه سعی کن لبخند بر لبانت,عشق در قلبت, لطف در نگاهت, محبت در چهره ات, بخشش در رفتارت وحق در زبانت جاری باشد و بس.
با طلوع هر صبح فکر کن تازه به دنیا آمدی و مهربان باش و دوست بدار، شاید فردایی نباشد.
زندگی شوق رسیدن به همان فردایست که نخواهد آمد تو نه در دیروزی و نه در فردایی ، ظرف امروز پر از بودن توست ، زندگی را دریاب...
خودت باش و خودت را آنگونه كه هستی دوست بدار حتی اگر مجبور باشی برای خود بودن بهای سنگینی بپردازی این بها را بپرداز و خودت باش.
در و دیوار دنیا رنگی است. رنگ عشق.
خدا جهان را رنگ كرده است. رنگ عشق.
و این رنگ همیشه تازه است و هرگز خشك نخواهد شد.
از هر طرف كه بگذری، لباست به گوشهای خواهد گرفت و رنگی خواهی شد.
اما كاش چندان هم محتاط نباشی؛ شاد باش و بیپروا بگذر،
كه خدا كسی را دوستتر دارد كه لباسش رنگیتر است.
گذشت زمان بر آن ها که منتظر می مانند بسیار کند،بر آن ها که می هراسند
بسیار تند، بر آن ها که زانوی غم در بغل می گیرند بسیار طولانی و بر آن ها
که به سرخوشی می گذرانند بسیار کوتاه است اما، بر آن ها که عشق می ورزند
،زمان را آغاز و پایانی نیست.
بزرگترین غمها همیشه پشت خنده های دروغین گم می شود، زیباترین احساسها
همواره با توقعات بیجا اشتباه می شود. در زمانه ای كه بر لبها مهر سكوت
خورده ، شادیها حتی واقعی ترینشان بوی غم می دهند، هستند كسانی كه با
حرفهایشان احساسهای فراموش شده را بیدار می كنند، كسانی كه به معصومیت بره
اعتقاد دارند، به عشقی كه مثل باد در دل گندم می پیچد و آن را می لرزاند
اعتقاد دارند.
در پایان, این وبلاگ رو به تک ستاره آسمون قلبم که نفسم با نفس او جان می
گیرد و تا جان در بدن دارم فریاد میزنم که دوستش دارم تقدیم می کنم.
سه شنبه 27 اردیبهشت 1390 - 8:58:43 AM